Ooit was de wereld als een kleed
waarin gevoelens staken
en de ruimte, diep en breed,
was voor het gemoed een laken.
Uit denken werd de lucht gesmeed,
de zwerver tot een baken.
Wat loyaal was en gezond
nam de vorm aan van een hond
en de vraatzucht, stil en kil,
toonde zich als krokodil.
Maar het geheim is nu ontmanteld
en de dingen zijn gekanteld:
nu heet de stof er steeds geweest
met als bijkomstigheid de geest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten