Hoe weet ik dat iets niet verandert?
Omdat het nu zo is als net,
nergens anders heen meandert,
op zijn plek blijft ingebed.
Nu en net zijn dingen
die ik kan vergelijken.
Dankzij de herinneringen
kan ik zaken ijken.
Ken ik die als identiek
zeg ik resoluut en kwiek
dat iets nog hetzelfde is
en daar is ook niets mee mis.
Toch is 't al niet meer wat het was
omdat ik in't geheugen las.
Zelfs al zie ik dus iets staan
is het daardoor reeds aan 't gaan. *)
*): ma già volgeva i mio disiro e 'l velle,
si come ruota ch'igualmente è mossa,
l' Amor che muove il sole e l'altre stelle.
maar reeds werden als een rad, gelijkmatig gewenteld,
mijn drang naar inzicht en mijn vurige wil,
voortgestuwd door de Liefde, die de zon en de andere sterren beweegt.
Dante Alighieri, Divina Commedia, Paradiso, XXXIII, 143-145.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten