Langzaam gaat de avond om
en vertrekt met stille trom.
Zij zakt zonder ijver
in een nachtelijke vijver.
Grote eenvoud heerst alom,
als een opgeloste som.
Na gereken, noest en nijver,
klopt die tot het laatste cijfer.
Nu valt er verder niets te doen.
Rustig slaapt de schorpioen
en de duisternis wordt stijver.
Overbodig wordt de drijver.
Na de held of kampioen
stopt nu ook de schrijver.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten