Er is alleen maar denken
dat zich wil laten schenken
in stromingen vol stormen
die veldslagen en vrede vormen
met donderend en doof geraas
waardoorheen ik bellen blaas.
Zo gaat de dag voorbij
en loop ik door een galerij
van machtige gedachten
die komen, gaan noch wachten,
schatten vol met parelmoer
in een ruimte zonder vloer.
Zij kunnen soms mijn leed verzachten
maar ik maak deel uit van hun klachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten