Electronen draaien vlug,
zij vliegen zonder falen
en een balans is als een brug
met schommelende schalen.
Op mijn rug landt weer een mug
die nog wat bloed komt halen
en een kompas blijft stug
de richtingen bepalen.
Vele zaken komen terug
en blijven zich herhalen.
Maar toch is altijd alles nieuw
als was het nooit verschenen.
De beitel die het beeld uithieuw
ligt nu pas op de stenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten