Ik ga zitten op een kussen
en wil zo de hartstocht sussen
die zich op de voorgrond dringt
en mij op de knieën dwingt.
Dit gaat heel niet goed intussen
en ik kan de brand niet blussen.
Door een vlammenzee omringd
word ik zelf van vuur een kind.
Wie ik was verdwijnt gezwind
als de passie voluit zingt
maar ik kan nog steeds beschrijven
hoe de rillingen mij drijven
tot een staat van felle gloed
die er verder niet toe doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten