Soms is er een discussie
en die lijkt wel op percussie.
Het is een komen en een gaan
van strijd en argumenten,
een elkaar om de oren slaan
met spot en dreigementen.
Inhoudelijk gaat het om weinig
maar ik ben al chagrijnig.
Zo wordt het thema materiaal
waar ik dan mijn gram mee haal.
Waarom niet terug naar het chagrijn?
Want daaronder smeult de pijn
en daaronder weer verdriet
dat liefde en verlossing ziet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten