Door zijn poorten goed te sluiten
sloot hij zichzelf buiten.
Verminking, ouderdom en dood
brachten hem niet in de nood.
Wijsheid werd zijn dagelijks brood,
en hij stond nooit meer in het rood.
Ieder had ontzag voor hem,
doorslaggevend was zijn stem.
Hij heeft er wel wat voor betaald:
geen vrouw die hem onthaalt,
geen schoot om in te huilen
of lief om bij te schuilen.
Slechts een ruimte, wijds en groot,
waardoor al het leven vlood.
*) Held uit het Mahabharata-epos die door ascese wonderbaarlijke vermogens verwierf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten