't Is avond en de maan drijft rond
tussen de blanke wolken.
De zon die aan de hemel stond
beschijnt nu and're volken.
De wind fluit door de struiken
en door halfgesloten luiken
glijdt lamplicht in de straten
waar de buren staan te praten.
Ik lig intussen al op bed
en wil mij voorbereiden
op het ontdekken van een wet
die heel de wereld kan bevrijden.
Maar de tijd blijft glijden
als het water door een net.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten