Bij verlies en tegenslag
komt mijn wanhoop voor de dag.
Ik doe luidkeels mijn beklag
opdat ik nog winnen mag.
Maar zo is 't nu eenmaal niet.
Het is voorbij dat wij nog kusten
en daar moet ik in berusten.
Langzaamaan komt er verdriet
dat mij stil te staan gebiedt.
Dit verdriet is vol en rijk
waarin ik veel schatten vind.
Niets is daaraan zelfs maar gelijk.
Ofschoon ik niet word bemind
geeft het toch van liefde blijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten