Eenzaam, in de steek gelaten,
voel ik mijn verdriet.
Dit valt niet snel weg te praten
maar dat hoeft ook niet.
Ik kan het zo rustig laten
en zing nu dit droeve lied
dat weliswaar niet zal baten
want je hoort het immers niet.
Toch bevat dit lijden leven
van het tevergeefse streven
naar 't gelukzalige verschiet,
anders was er geen verdriet.
Jij hebt je aan 't oog gegeven
dat je schoonheid constant ziet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten