Ik verricht graag een prestatie
in de hoop op confirmatie
want die geeft me de sensatie
dat ik ergens goed voor ben
en niet tevergeefs rond ren.
Waarom heb ik dat zo nodig?
Is het toch niet overbodig?
Kan ik niet eenvoudig zijn
in mijn vreugde en mijn pijn?
Af en toe krijg ik een sein:
als ik dingen heb gedaan
die een ander zijn ontgaan
voel ik soms een diepe rust
nadat ik ben uitgeblust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten