Ik ben angstig en kleinzerig
maar tegelijkertijd begerig.
Zo is dat al levens lang.
Er bestaat een samenhang
tussen deze beide polen.
In plaats van nog rond te dolen
word ik liever minder bang
opdat ik niet zo verholen
moet staan gluren in een gang
of met waar, bijeengestolen,
mij verschaf wat ik verlang.
Ook al tril ik dan van angst,
dit bereidt me een ontvangst
waarin blijdschap duurt het langst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten