Ik deel de wereld steeds weer in
in een eind en een begin,
in een binnen en een buiten,
en baseer daarop besluiten.
Intussen gaan mijn ogen door,
met het kijken naar de dingen
en zo doet ook mijn gehoor
met het luist'ren naar het zingen.
Elke flits verstart als steen
en commentaar stuift ras uiteen
als een hallucinogeen
wanneer ik zie wat ik al zie:
het hele veld als relikwie
met ijskristal als op een ski.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten