Telkens staat er iemand klaar
met kritiek of commentaar
over hoe hij iets zou willen
en is constant aan 't bedillen.
Zijn gedoe is niet te stillen
en zijn woede laat me trillen
maar als ik dan kijk van waar
vind ik nergens iemand daar.
Kennelijk heb ik bedacht
dat er iemand iets verwacht
en die heeft mij in zijn macht.
Maar ik speel zijn spel niet mee
ben niet langer meer zijn vee
en geef hem nu zijn congé.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten