Vaak vat ik mij op als vat
wat ik afleid uit mijn kat
die zijn poot wast op het pad
en niets anders doet dan dat.
Dan denk ik "zo ben ik ook"
en vergeet dat ik, als rook,
eigenlijk ongrijpbaar ben
en mijzelf niet rechtstreeks ken.
Zie ik mij zo als een ding
dan ben ik liever maar een ring
want daar kan van alles in.
Bodems zoeken heeft geen zin.
Ook raak ik nooit uitgeput.
Dat is van openheid het nut.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten