Ik wil de dingen graag behouden
maar moet alles laten gaan
Zelfs de rijkste regenwouden
gaan er onherroepelijk aan.
Ik ga verder in de rij
en het eind komt naderbij.
Er zitten motten in mijn pij
en ik heb geen schone lei.
Waarom zou ik niet berusten
in de lange nederlaag?
De tijd verging dat zij mij kusten
die nu bloeien in de haag
maar daardoor kan ik nu ook rusten
en zit met niets meer in mijn maag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten