Ik besluit een greep te doen
en mijn hand tast naar de poen
of ik denk niet meer aan toen,
zorg dat ik mij zo verzoen.
Het zijn plannen die ik maak
en die lukken best wel vaak.
Zij vallen zelfs nog in de smaak
al blijf ik ook een vreemde snaak.
Toch is dit enkel wat ik denk
als ik nog een glas inschenk.
Het idee dat ik nu zwenk
volgt op de gewijde wenk
van een kosmos die zacht lacht,
dagen plooiend in de nacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten