's Middags op de kade
ziet hij de lucht als gade
van huizen, stad en water
en zijn ezel staat er.
Door zijn aderen stroomt leven
mede aan 't penseel gegeven
en dit stromen is de tijd
over eeuwen uitgespreid
gevat in licht en wolken
die 't onzegbare vertolken
op het geduldige canvas.
Het is of hij de hemel las
en zo zag de and're helft
van "Het gezicht op Delft".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten