Wij hebben wezens aangenomen
in stenen en in bomen
in dieren en in mensen
met hun duizend wensen.
Toch zijn ze nooit gevonden
noch de tijd dat ze ontstonden.
Je weet niet waar ze zijn.
Zijn ze daarvoor te fijn?
Of zijn ze slechts bedacht
ontlenen dan hun macht
aan 't feit dat men vergeet
dat men dit zelf deed?
Al zijn ze'r nooit geweest,
toch gaat steeds door het feest
dat van zichzelf blijft genieten
en zich continu blijft gieten
in wisselende vormen
van engelen tot wormen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten