dinsdag 28 juni 2011

Vijf Hopen.

                                                                            Amsterdam, 8 mei.      

Lieve vrienden en sanghagenoten,
                          
                   Hoe gaat het? Ik hoop goed. Met mij komsikomsa in deze rillerige meidagen. Te slap om veel te doen en te onrustig om alleen maar te blijven zitten, wat ik toch wel probeer, heb ik de pen opnieuw ter hand genomen. Toen Hem werd gevraagd hoe het zelf, het ik of het ego er nu eigenlijk uitziet legde de Boeddha vijf hoopjes rijst neer die achtereenvolgens vorm, gevoel, waarneming, formatie en bewustzijn weergaven. Gelieve hierover de volgende vijf gedichten aan te treffen:



    V I J F   H O P E N

I   Vorm

Grootscheepse schittering
die licht van licht ontving,
een duizeling van klanken
en een fontein van dranken

doorzichtig en welriekend
in dit oneindig weekend
van feestende genade
zijn hun eigen gade.

Bronnen bruisen,
bomen ruisen.
   Zorgeloze zangen

zingen onbevangen
tot eensklaps stolt de storm:
daar heb je hem: de vorm.


II  Gevoel

Het staat daar maar.
Wie staart ernaar?
't Valt niet te zeggen
maar ook niet te weerleggen

dat het wordt gevoeld
en daarmee woelt
in het gemoed
met kou en gloed.

Zo komen dan tot leven
toenadering en beven,
gierigheid en geven.

't Is pijnlijk of plezierig,
rijk of armetierig,
houterig of zwierig.


III   Waarneming.

"Wat dreigt moet weg,
wat lokt gepakt,
de rest
wel best."

Dit overleg,
snel en compact,
verpest
de mest

van de ervaring
die toch zo rijk
en geurig is.

't Is de verklaring
voor een kijk
die treurig is.


IV   Formatie.

Maar wie of wat moet weg,
gepakt of is wel best?
Een band, een hand, een heg,
een minnaar of Nieuw-West?

Verlegenheid of moed,
geslepenheid of rust,
duisternis of gloed,
vergetelheid of lust?

Zo zijn er namen opgedoken,
die als ogen toegeloken,
een floers leggen over het feest.

Van alles wel het meest
zijn 't deze bontgetinte luiken
die de dans ontduiken.


V   Bewustzijn.

Nu is dan alles saamgevat,
weerspiegeld in kristal.
Facetten van een woordenschat
gevarieerd van interval.

Licht kaatsende
op kabbelend water
of schaatsende
langs het gesnater

van waggelende eenden.
Wie hun oren leenden
en hun handen brandden

aan de geschulpte randen
van dit ijv'rig commentaar
zijn daarmee nooit klaar.


Met dank aan de Vidyadhara, de Eerwaarde Chögyam Trungpa, Rinpoche's "Mythe van de Vrijheid".

Heb een zonnig weekeinde!
Liefs van Hans.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten