Overgang

Lieve vrienden en sanghagenoten,
                                                 Na de zomerzonnewende zijn we, geloof het of niet, toch alweer onderweg naar de donkere dagen voor Kerst, waarna het, alweer, alleen nog maar lichter kan worden. Maar goed, misschien draaf ik nu wel erg door en is het beter te genieten van wat nu is: zeeën van licht.
                                                 Intussen is er een blog in de maak onder de naam "hansgedichten.blogspot.com" die deze berichtgeving zal vervangen en waarop jullie van harte welkom zijn. Het vervaardigen ervan heeft, voor mij met mijn beperkte computerkennis, wel wat voeten in de aarde, wat ten koste gaat van de poëtische activiteit. Vandaar dat er op de blog op dit moment niet veel te vinden is en er dit weekeinde ook nog maar twee gedichtjes zijn aangekomen die ik hieronder meestuur.
                                                Heb, om nu maar helemaal bij het nu te komen, een mooi moment en tot spoedig!
                                                Liefs van Hans.



Dag en nacht

In de dag ligt alles klaar
helder en bebakend
als een gerecht gereed en gaar
op een bord, compleet en nakend.

In de nacht is alles maar
onzeker en verzakend,
duister, vaag, verward, onklaar,
peilloos diepe zuchten slakend.

Er is daar geen contrôle,
geen gezag of banderôle
in een oplossend duister

waar alles kan, waar alles mag
in liefdevol gefluister
waar de dag wordt rag.


Geboorte van een ree.

Ik wil niet spreken over dood
omdat die sterk wordt overdreven.
"Doodgewoon" legt heel goed bloot
de  misplaatstheid van het beven.

Heel moedig klinkt dit spreken
maar ik kan me toch verkeken
hebben op de angel en de steken
van de angst die doen verbleken.

Welke is mijn motivatie?
Wellicht is 't er slechts één
die beurt'lings transpiratie

is en dan weer steen
van kalme gratie,
trillend en sereen.