10 januari
Lieve Sanghagenoten,
Zo lang geleden dat ik iets van me heb
laten horen....Voor mij althans lijkt het een eeuwigheid, waarin ik
achtereenvolgens helemaal van de wereld en mezelf af was om dan
langzamerhand weer gedachtenflarden, ademtochten en wegebbende en
weerterugkerende verschijnselen aan te treffen waaronder de krulling
als van een herfstblad in de tong die hardnekkig tintelend naar
zichzelf probeert te verwijzen.
Intussen ben ik des ochtends weer
begonnen te gaan zwemmen, ditmaal voorzien van mijn eigen bescheiden
tatouages: een paar roestbruine lijnen op mijn bovenlijf die aangeven
waar het bestralingsmasker moet komen te zitten, dat aanstaande
maandag (17/1) in gebruik zal worden genomen.
Dit vizier is een waar kunstwerk dat na afloop van de behandeling als
een trofee mee naar huis mag worden gevoerd en dat midden op een
schrijn absoluut niet zou misstaan! De Leeuwenhoekse malienkolder!
Alles is een reliek en alles is
Boeddha! Dit is omdat de dingen niet in maar met de ruimte zijn. Darom
komen ze ook nergens vandaan noch gaan ze ergens heen. Hetzefde geldt
voor gedachten met tijd en beweging met ruimte en tijd.
En daarom voelt het altijd zo goed in
het nu te zijn!
(Als je maar weet te ontspannen!)
Opnieuw zoveel dank voor jullie
bijval en steun!
Heb een mooie week en tot ziens of schrijfs!
Liefs van Hans.
23 januari
Lieve vrienden,
Hierbij een gedichtje over hoe het gaat na de chemo. Opnieuw veel dank voor jullie medeleven. Veel liefs in de Zon! Hans.
Nu is nog steeds nu maar het nu van nu
is wel, vergeleken met laatst, een grand cru
van vallen en opstaan. 't Is strijk en zet:
liggen, wankelen, tuitelend terug in bed.
Hand onder wang: heerlijk
vervloeiend in ver verschiet. Deerlijk
gehavend maar ook wel onthechter
als zwevend op een onpeilbare trechter
die uitmondt in waar geen tijd is om te denken
noch ruimte om te zijn. Geschenken
van vergetelheid die mij beroven
van ziekte en mij bijna al doen geloven
te zijn aangekomen aan de overzijde van de Styx. Er
is evenwel nog bouillon: levenselixer
dat ik drink, van hoog gehalte en waarde,
steunend en zittend op de velen voedende aarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten