Ik hoef geen visioenen,
mij niet meer te verzoenen
met wat ik heb gedaan.
De zon en ook de maan:
ik zie ze daar wel staan
maar zijn ze wellicht waan?
En ook de hele aarde,
die mij tot nu bewaarde,
waarop ik altijd sta
en naar mijn werk toega,
heb ik die niet verzonnen
in tijden onbegonnen?
Ineens zeg ik: "Aha!"
en niets komt nog daarna.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten