Dat waarmee ik mij blijf straffen:
wanhoop, misbaar en chagrijn,
hoef ik niet eens af te schaffen
als ik inzie wat zij zijn.
't Zijn verdichtsels van mijn geest
en die vieren constant feest.
Soms word ik daardoor een beest,
als ik dronken ben het meest.
Maar zij komen en zij gaan,
blijven nooit eens even staan.
Kijk ik hen wat beter aan
is 't al snel met hen gedaan
en, bevrijd nu van hun waan,
zwem ik verder als een zwaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten