Heel vaak denk ik:
"ik ben verloren"
waarop ik slik,
mijn angst wil smoren.
Ik maak mij dik,
laat mij ontsporen.
't Is als een tik
die mij blijft storen.
Wat ik vergeet
is dan de tijd
die mij ontleedt
en verder glijdt.
Ik ben een neet
in haar tapijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten