Met de toekomst voor mijn neus
sta ik steeds weer voor een keus:
wat te doen en wat te laten,
zal ik zwijgen of juist praten?
Ik neem het heel serieus
en heb echt wel in de gaten
dat mijn plan, ofschoon poreus,
mij niet snel met rust zal laten.
Maar ik kan mij ervoor sluiten,
doe mijn jas aan, wil naar buiten,
zie dan druppels op de ruiten
waardoor ik mij weer laat stuiten.
Al dit kiezen is een lied
maar helaas herken ik 't niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten