De dagen komen af en aan
als golven die op rotsen slaan.
Zo is er telkens weer ontstaan
van dingen die verloren gaan.
Ook ik zelf ben eens gekomen
en mag nu een poosje dromen
tot, als bladeren van bomen,
ik in turf word opgenomen.
Ik vraag mij af hoe ik dit weet
en of ik er goed aan deed
om mijzelf zo te zien,
terwijl het niet zo is, misschien.
In plaats van geloven in mijn reizen
kan ik dit ook naar't fabelland verwijzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten