Mijn kater is een kleine boef,
voortdurend aan het stoeien.
Maar hij blijft ook groeien
en dat stemt mij droef.
Hij weet van geen vergaan,
gaat op in zijn bestaan.
Maar ik kan niet voorkomen
dat zijn leven weg zal stromen.
Ik kan dat niet blokkeren
en zal het tij niet keren.
De tijd zal hem gaan deren
en zijn glans verweren.
Wat mij blijft bezeren
kan ik nochtans eren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten