Ik word in beslag genomen
door zorgen, snel gekomen,
die niet zo snel weer gaan
maar een poosje blijven staan.
Toch is er nog de maan,
van mozarella of saffraan
en roep ik u bij deze aan,
o herfstblad op de laan:
U bent slechts in het heden
en dwarrelt naar beneden.
Uw helder vermiljoen
is voor mijn oog een zoen.
Die kus is niet inblikbaar
maar daarom juist beschikbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten