Als de waarheid wordt onthuld
dat er geen vaste dingen zijn
is gedelgd daarmee de schuld
en is een zwijn niet meer onrein.
Zelfs als steeds zijn staart nog krult
blijkt dat enkel toch maar schijn.
Heel de ruimte wordt gevuld
met de schatten uit een mijn
die de boor en kompels duldt
want zijn stof en goud zijn fijn.
Eindeloos kan men het delen.
Als de woeste branding brult
valt er niets te stelen
en is er genoeg geluld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten