Soms zit ik in een kerker
en kan er niet meer uit.
De muren zijn dan sterker
dan wat ik besluit.
Maar ik kan naar binnen gaan
en tref daar diepe ruimte aan.
Hoe kleiner ik maar word,
hoe groter zijn de mazen.
Naarmate ik mijn lengte kort
zal ik mij meer verbazen.
Als ik mij in de diepte stort
zijn hemelen de vazen
en daar bedrijf ik sport
met donderende asen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten