Verwijder noch veroordeel uw gedachten:
zij horen bij de mens als bladen bij een boom.
Plannen en verandering, fantasie en klachten,
zij blijven zich vermengen in de nevelige stroom.
Oordeel en emissies zijn trouwens ook ideeën
en draaien mee als wenteling in kolken en in zeeën
die branden in een weten zonder grens of randen
dat geen handen heeft maar ziet in alle landen.
Het enige dat nodig is is dat u gaat ontwaken
en zich in de ruimte weet, oneindig, zonder kaken
die bommen en granaten en strijdgewoel niet raken.
Van ruimte ook gemaakt zijn dat vergankelijke zaken.
U kunt in feite niets, laat staan de wereld maken,
maar toezien hoe het gaat opdat wat is kan naken.
Maar nu treedt u naar voren en gaat u snel verloren.
Uit dit verlies wordt werkelijkheid geboren.
Heftig schudt het bed, terwijl de poten kraken,
bij deze woeste dansen zonder plan of baken.
*): Poeroesha die de dans van Prakriti,
alle verschijnselen, gadeslaat.
(Uit de hindoestaanse Samkhyaleer).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten