Als ik kijk vanwaar ik stam
of hoe ik ter wereld kwam
vind ik niet meer dan een vlam
die zich uit het duister nam.
Ook al klinkt dit als gezwam
of retorische tamtam,
toch bezwijkt hierdoor de dam
die de volle vloed voorkwam.
Nu ben ik niet langer stram
en mijn hand is niet meer klam.
Hierdoor eindigt het gedram
waarmee ik mijn geest verlam.
Schitterend en lang niet tam
brand ik op mijn eigen gram.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten