Het is zo gek nog niet te rusten
aan de saaie kalme kusten
van een inactieve dag.
Hoop en vrees gaan overstag.
Het meest geschikt is daarvoor zondag
waarop er niet zo veel meer mag.
Van daaruit kan ik goed beschouwen
hoe ik door de tijd blijf sjouwen,
uit gehaastheid snel ga snauwen,
verder aan mijn fort wil bouwen
en soms uithuil in de touwen.
Zonder talmen en rechtstreeks
past de fibonaccireeks
op mijn streven doordeweeks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten