Als ik in mijn boeken kijk
reken ik mijzelf graag rijk.
Niets mag mij daarin storen,
dus stop ik watten in mijn oren.
Naast mijn ogen heb ik kleppen.
Daardoor zie ik niet de steppen
en de stippen in het land
en ik denk: "Niets aan de hand".
Ik zou mij ook kunnen ontdoen
van wat mij zo gevoelloos maakt.
Dan ben ik weer zo naakt als toen
ik teder werd geraakt
door de tekenen van leven
die dwars door mijn ribben dreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten