Heel de kosmos is een wonder,
en tegelijk een woestenij,
in de eerste plaats bijzonder
omdat hij niets is dan een sprei.
Ook al is er vaak gedonder
komt er toch een glimlach vrij,
hetzij boven, hetzij onder
of in't midden van een rij,
door geluid begeleid of zonder,
van een ander of van mij,
maakt zij alles ineens ronder
en toont ons een schone lei.
Ierdereen wordt zo gezonder
en weer vloeibaar als gelei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten