Als het leven is volbracht,
mij ontglipt de laatste kracht,
en er toch nog wordt gesmacht
naar een teken dat mij wacht
en er dan nog steeds niets komt
waardoor mijn lijf zich heftig kromt
en mijn leed wordt opgesomd
kan het worden uitgegomd.
Dat is wel mijn grootste macht
die in weerwil van mijn klacht
moed verzamelt en dan lacht.
Niemand heeft dit ooit gedacht.
Aan het einde van de nacht
is de landing toch nog zacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten