Als ik ben teleurgesteld
ruim ik soms bedroefd het veld
en ga kniezen in een hoekje
met een doekje en een boekje.
Of ik word nog weer opstandig
maar dat is toch niet zo handig.
Hoe dan ook is 't onverstandig.
Wat ik meemaak wil ik niet
want het brengt me veel verdriet
dat mijn pogen niet ontziet.
Daarom wil ik er van af
want ervaar het als een straf
in plaats van te zien dat dit
spijs is die ik niet bezit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten