Eens vroeg ik je om je hand.
Jij verwees naar mijn verstand:
"Jij bent van een kans beroofd.
Zet het dus maar uit je hoofd."
Dat is niet zo snel gedaan.
Het verlangen dient zich aan
als een grote felle brand
die in gloed zet stad en land.
Ook al voel jij dan geen band
die jou ergens aan mij bindt
en al is 't voor mij genant
dat ook ik die nergens vind,
woedt nochtans toch steeds die brand,
niet te blussen, als de wind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten