Ik bezorg mij heel wat last
met een geloof, behoorlijk vast:
een gestalte die ik zie
in een spiegel, of gekrast,
zie ik als mijn evenknie
die volkomen bij mij past.
Maar degene die dit ziet
zie ik heel mijn leven niet.
Dat is wie ik waarlijk ben
ofschoon ik hem nimmer ken
en ook nooit zal gaan bereiken
want hij blijft mij steeds ontwijken.
Hij is momenteel aan 't kijken
dus kan ik hem niet vergelijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten