Op de tafel, op een hoek,
ligt er een gevulde koek
naast een opgevouwen doek
met daarop een open boek.
Zo kan ik altijd verdergaan -
een reeks van dingen dient zich aan
als tapijt van het bestaan,
hardnekkiger dan ijle waan.
Zij tonen zich ononderbroken,
zijn van fantasie verstoken,
en ze zweven overal
in het grondeloos heelal.
Ik ontwaak door het geschal
op het moment dat ik verval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten