Ik neem iets aan wat mij doet weten
maar dat ik telkens blijf vergeten.
Toch hangt alles hiervan af,
zowel het koren als het kaf.
Het heeft iets van een toverstaf
die wat er is te kennen gaf
maar die zelf, hoog en breed,
gevrijwaard blijft van wat hij deed.
Een kenner blijft zo buiten schot
en komt in't denken pas aan bod.
Hij is voortdurend, in één klap,
veroorzaker van dag en nacht
maar is tegelijkertijd een grap
want niet anders dan gedacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten