Ik had een droom en die was goed.
Ieder droeg een blauwe hoed
waarmee ik vrolijk werd begroet
en de sfeer was licht en zoet
want de hemel was gevallen
en tooide nu het hoofd van allen.
Onder vloog de sterrenstoet
in het rond met grote spoed
maar hierboven was het open
en men kon er rustig lopen.
In de nevels kon men dopen
strikken die men mocht ontknopen.
Er viel verder niets te hopen
want de tijd was weggeslopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten