Ergens is een hersenpan
vol cellen en neuronen.
Daar komen gedachten van,
gewoonten en patronen,
maar er wordt niets opgebouwd
als men het aldus beschouwt.
Die gang van zaken is vertrouwd
zonder dat men rouwt.
Het wordt pas problematisch
als dit spel vergeten wordt.
Dit is symptomatisch
voor wie het aan inzicht schort.
Eén gedachte slechts heet "ik".
Wie dat vergeet verblijft in schrik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten