De wereld die verrukt
is telkens weer produkt
van snelle ordonnansen
en beweeg'lijke balansen.
Zo is applaus
het klappen van twee handen
en zwartebessensaus
afwezigheid van branden.
Dit laatste is wat vergezocht
maar toch niet echt onjuist.
Zonder weg is er geen bocht
en zonder oor geen boom die ruist.
Wie slechts met zichzelf vocht
heeft de degen nooit gekruist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten