't Is zomer en de regen
maakt de straten nat.
Schichtig en verlegen
begeef ik mij op pad.
't Is ochtend nog en rustig
op de dampende trottoirs
waarop ik drentel, te onrustig,
met een geest vol peignoirs
waardoor de feiten mij ontgaan
van vruchten die in kisten glanzen
en poorten die wijd openstaan.
En in plaats van rond te dansen
kijk ik bevangen naar de kansen
die verdampen en vergaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten