Vreemd dat ik zo licht opneem
dat iets komt en dan weer gaat,
als een vonk in 't diadeem
van een kosmos zonder maat,
maar dat niet op mij betrek
want dan vind ik het maar gek.
Ik strijk wel een kreukel glad
in mijn dekbedovertrek,
volg het springen van een pad
of het zwaaien aan een rek
van een turner, frank en vrij,
maar dan gaat het niet om mij.
Maar misschien heb ik wel gelijk
daar ik ben doordat ik kijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten