Dat wat in de spiegel staat
als ik daarin kijk
noem ik meestal mijn gelaat
en dat doe ik gelijk.
Dan vormt zich een duplicaat
dat door al mijn dromen gaat,
over vele zaken praat
in mijn kamer en op straat.
Als ik dit nu eens nalaat,
niet in die illusie waad,
blijft er enkel nog dit lijf
als een tijdelijk verblijf
dat een keer verloren gaat
en geen spoor meer achterlaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten