Ik vertrouw vaak op een licht
als mijn taken zijn verricht.
Het is vast een mooi gezicht
als ik vrij ben van mijn plicht.
Maar wat ik op dat uur zie
is misschien maar fantasie,
enkel maar een troostrijk geloof
waarmee ik mij kolen stoof.
Soms is mijn vermoeden groot,
als een voorschot op de dood,
dat dat wat komt onzegbaar is
als de verzen van een vis
en dan kom ik aan een poort
waar geen zon of toekomst gloort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten